GÖLDAĞI'NDA BİR YOLCULUK

        GÖLDAĞI'NDA BİR YOLCULUK HİKAYESİ

    Bundan yıllar ve yıllar önce, bir 23 Nisan günü, okul bahçesinde, günün anlamına uygun bir Çocuk Bayramı kutladık. Tören sonrası, önümüzde üç günlük tatil oluşmuştu.
    Tatili Malatya'da geçirme fikrini aklımdan atamadım. Öğretmen arkadaşlarımın da rızasını alarak, aynı gün dağ yolundan Arapkir'e gitmek için saat 15 gibi, yola koyuldum.
    Dere Mağarası'ndan, Hamzaköyün eteklerinden, Oyuğun Gediğe, oradan Ucna'nın güneyinde, Karaağac'ın kuzey yamacındaki patika yoldan, Ucna'nın bitimindeki kola indim. Koldaki çeşmeden, buz gibi bir su içtim ve biraz soluklandım. Bu arada çeşmenin çevresinde oluşan,nazik ''yarpuzlardan''bir demet derledim.
    İt Yokuşu'na tırmanışa geçerken, yarpuzun o acımsı lezzetini çiğniyordum. Dağın eteklerini terk eden, karın suları yer yer yolumu kesiyordu.
    Ardıçlının bitimi, derken Ucna Gediği'ne vardım. Suceyinliler'in yayla tuttuğu düzü geçip Guyulan'ın çeşmeye vardım.
    Bu arada, geçtiğim patika, bazen karla buluşuyor bazen uzaklaşıyordu. Karın terk ettiği yerlerde nevruz ve nergisler fışkırmıştı. Yukarıdan aşağı eriyen kar suları yolumu kesiyor, küçük çağlayanlar şeklinde Çiğnir Deresi'ne doğru yol alıyordu.
    Guyulan Çeşmesi'nin, Mişelli'ye bakan yüzüne vardım. Daha önce adımlarımı, nevruz ve nergisleri ayaklamamak için, özenle atıyordum. Ama o yamaca geldiğimde, adeta nevruz ve nergis denizine düştüm.
    Göldağı, yavaş yavaş, bu çiçek denizini gölgelerken, Bir kayanın üzerine oturdum, bu eşsiz manzarayı doyasıya seyrettim. Bir fotoğraf makinemin olmayışına öylesine hayıflanmıştım.
    Oturduğum kayayı terk ederken, dağın yamacına bezeli, kır çiçeklerini ayaklamama imkanı ortadan kalkmıştı. Kendimi Mişelli Çayırlıkları'na vurdum.
    Aradan bunca yıl geçmiş olmasına rağmen, bahar geldiği zaman, oralara duyduğum özlemi anlatamam.
    Bu kadar özlememe rağmen, oralara,o cennet yamaçlara, arkadaşlarım olmadığı için gidemiyorum. Özlemimi içime gömüyorum.
     Yaşıtlarım,ve öğrencilerim, o kır çiçekleriyle bezeli Göldağı'nı, benim gibi özlüyor olmalılar.
Mustafa KURT