ANAMA CENNET İSTEDİM

                                  ANAMA CENNET YAKIŞIR

      
       Karadeniz'in kızıp köpürdüğü ve bulutların neredeyse denizi öptüğü bir akşamdı.
Eğitim seminerine İstanbul Bölgesinde katılan, bir bayan öğretmen arkadaşla kıyıya indik. Kıyıda parçalanan dalgalar metrelerce yukarıya çıkıyordu. Kıyıda in - cin top oynuyordu. Ben karanlık ve homurtulu geceyi cehenneme benzettiğimi söyledim. Yanımdaki bayan arkadaş bana,
      ''Siz, Cennet ve Cehennem'in olduğuna inanıyor musunuz?'' sorusunu yöneltti. Ben ise:
      ''Olsa iyi olur, hele cennetin olmasını çok istediğimi'' söyledim. Bana:
      ''Neden? dedi. Cevabım aynen şu oldu:
     ''Cennet olsun, istiyorum çünkü, anam bu dünyada çok ama çok çile çekti, Bari ödülü cennet olsun,'' diye cevap verdim.
       Gerçekten ben, anamın ilk çocuklarından biriydim. Anamın genç bir gelin olduğu yılları hatırlıyorum.
       Yılların getirdiği yoksulluk, babamın zulmü ve sık aralıklarla yaptığı doğumlar, sevgili anamı erken kocattı. Saçları, yaşıtlarından erken ağardı, beli onlardan çok önce eğildi.
       Tam da ailenin geçimi düzeldi, doğurganlığı bitti, koca zulmü yok oldu, derken, rahat edeceği yılların başlangıcında anam felç geçirdi. Altı yıl tabir caizse'' dilsiz - dişsiz, ele bakar oldu ''.     Verirlerse bir lokma yemeği yutuyor, suyu adeta somuruyordu. Hülasa anam yatalak oldu ve çok ızdırap çekiyordu.
       Öğretmen arkadaşla konuştuğumuz o yıllarda, henüz anam hayattaydı.
       1998 yılı kışında bir akşamüstü, anamı ziyaret ettim, kendi ellerimle, yedirdim, uyuttum ve ellerimi Allah'a kaldırıp, anamın ruhunu almasını O' ndan diledim. O akşam, Allah'ın dilek kapıları açıktı sanırım. Ben eve henüz varmıştım ki, birlikte oturdukları, erkek kardeşim, telefon etti ve anamın öldüğünü söyledi.
        Bir ömür çile çekmiş, ondört bartın doğum yapmış, ( yedisini toprağa vermiş ,acılarını yüreğine gömmüş ) ve zalim bir kocaya, yoksulluk içinde karılık etmiş. Hayatı boyunca yaşadığı kentin yüz kilometre karelik alanının dışına çıkmamış, bir ana cennete gitmeyip te, nereye gidecek. Sanırım Allah bile onu cennetine koymak için acele eder.
       Ben Cennet'in var olduğuna inananlardanım.
       Ve her zaman dua ediyorum. '' Mekanın Cennet Olsun anacığım.''
       Babam ise 2004 yılında, anama yaptıklarının nedameti içinde, aksi bir ihtiyar olarak rahmetli oldu.
       Babama da Rahmet okuyorum. O cahil biriydi.
       Ben her ikisin de evladıyım.        ( 20. 08. 2016 )
       Mustafa KURT
       Emkl. Öğrtmn. ( Yılların Dindiremediği Acılar. )