BIRAK

DAHA ÖNCE SİZLERLE PAYLAŞTIĞIM ''BIRAK'' ADLI ŞİİRİMİN EKSİKLERİNİ TAMAMLAYARAK TEKRAR PAYLAŞMA GEREĞİ DUYDUM

BIRAK

Saçıma kır düştü,kış oldu sanki.
Gençlik uçup gitti,kuş oldu sanki.
Yaşanan tüm anlar düş oldu sanki,

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni düşlerimle başbaşa bırak.

Ne çileler çekti bu yorgun beden.
Ardından baktığım ömrümdü giden.
Zamanlı zamansız beni terkeden.

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni dertlerimle başbaşa bırak.

Bir hayat başladı zevksiz sefasız.
Geçmedi tek günüm dertsiz,tasasız.
Yıllar,aylar değil,günler vefasız.

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni efkarımla başbaşa bırak.

Yaşadım,yaşlandım yorgunum şimdi.
İç denizler kadar durgunum şimdi.
Sinsice arkamdan vurgunum şimdi.

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni hicranımla başbaşa bırak.

Dönerim,dönüyor rakibim felek.
Düşüyor toprağa dostlarım tek tek.
Tesellin istemem,bana ne gerek.

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni dostlarımla başbaşa bırak.

Dumanı eksilmez dağlara döndüm.
Zamansız bozulan bağlara döndüm.
Ölümü bekleyen sağlara döndüm.

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni kaderimle başbaşa bırak.

Can suyum çekildi,toprağım kurak.
Kalmadı dalımda tek yeşil yaprak.
Açmış kollarını bekliyor toprak.

Sen kendi kendini al götür benden.
Beni hasretlimle başbaşa bırak.

MUSTAFA KURT
Malatya 2004