BAZAN İNSAN,ŞEHRİN GÜRÜLTÜLÜ YAŞAMINDAN ÖYLESİNE SIKILIR Kİ,BAŞINI ALIP KIRLARA DOĞRU GİDESİ GELİR.BU BENİM BAŞIMA SIK GELİR BİR ÇIKIŞ KAPISI ARARIM.BU KEZ KURTULUŞU MISRALARA DÖKMEKTE BULDUM.BÖYLECE AŞAĞIDAKİ ŞİİR DOĞDU.
SESTEN SESE
Ne çan, ne ezan,
Ne tren,ne vapur,ne otomobil sesi,
Olmasın dünyamda,tek makine sesi.
Ne tren,ne vapur,ne otomobil sesi,
Olmasın dünyamda,tek makine sesi.
Çekip gitmeliyim,usandım Tanrım,
Razıyım uzak,ıssız,
Bir kır kulübesinde yaşamağa.
Razıyım uzak,ıssız,
Bir kır kulübesinde yaşamağa.
Doğanın sesleri olsun kulaklarımda.
Yağmurun,akarsuların,kuşların sesi.
Ağaç yapraklarının ve
Püfür,püfür esen rüzgarın sesi.
Bir de başı göğsüme yaslı,yarin nefesi.
Yağmurun,akarsuların,kuşların sesi.
Ağaç yapraklarının ve
Püfür,püfür esen rüzgarın sesi.
Bir de başı göğsüme yaslı,yarin nefesi.
İsterse ölüm,orada bulsun beni,
Orada dursun,kalbimin sesi.
MUSTAFA KURT
06.06.2003 Malatya
Orada dursun,kalbimin sesi.
MUSTAFA KURT
06.06.2003 Malatya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder